MangalMan's Perspective.

म को हुँ? जति यो प्रश्‍न सहज लाग्छ त्यति नै गार्‍हो छ यसको उत्तर। म नाम मात्र त पक्कै होइन नाम त मेरो कसैले राखिदिएको लेबल मार्का छाप हो। के म शरीर हुँ त? यी हात खुट्टा छाला रगत मासु सहितको शरीर? १०-१२ पल्टको मलामी यात्रा पछि पनि कसरी म यो भ्रममा बाँच्न सक्छु र? म शरीर मात्र भएको भए मृत्यु के हो त? मृत्यु पछि पनि शरीर त बाँकि रहन्छ तर म के म त्यति बेला पनि बाँकि रहन्छु त? अहँ रहन्न। मृत शरीर र म फरक कुरा। आत्मा मैले देखेको छैन । अँ एक पटक तन्द्रामा म आफू शरीर बाट निस्किएको जस्तो अनुभव भएको भने छ मलाई। तर कसैले आएर घम्लङ्ग अँगालो हालेर फेरी शरीर भित्र छिराइदिँदा म झल्याँस्स बिउँझिएछु। मलाई थाहा छैन त्यो अनुभव मेरो दिमागको फितुर थियो या अरु केहि।
सायद प्रश‍न ठूलो छ र मेरो दिमाग मटरकोसा। सायद।

म आफूलाई ह्‍यारी पोर्टर किताबको डिमेन्टर पात्र झैं पाउँछु आशावादीहरुको आशामा बाँच्ने प्राणी।म मेरो बाँच्ने उर्जा आशावादीहरुबाट सोस्छु। चारै तिर चुक घोप्‍टिएर निश्पट अन्धकार छाई सक्दा पनि गुफाको मुखको उज्यालोको मृगतृष्णालाई जीजीभीषाको आधार बनाउन सक्ने आत्माहरु तिमीहरु नभए म रहन्न एक पल पनि।